ηδονόπληκτος

-η, -ο (Α ἡδονόπληκτος, δωρ. τ. ἁδονόπλακτος, -ον)

αυτός που έχει πληγεί από ηδονή, μεθυσμένος από ηδονή.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ηδονό- (< ηδονή) + -πληκτος (< πλήττω), πρβλ. σεισμό-πληκτος, φαντασιό-πληκτος. Η λ. μαρτυρείται από το 1894 στην εφημερίδα Ακρόπολις].